کد مطلب:36114 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:139
«و زمانی كه به راه راست و صحیح خود هدایت یافتی پس در خاشعترین حالات از برای پروردگارت بوده باش» آری بزرگترین نعمت الهی هدایت است و راه یافتن و پیدا كردن طریق صلاح و رشد، عظیم ترین لطف و رحمتی است كه از سوی خداوند به انسان میرسد و از اینرو صبح و شب از خدا می خواهیم كه ما را به راه راست هدایت فرماید و با جمله ی مباركه «اهدنا الصراط المستقیم» از خداوند، طلب هدایت می كنیم، اكنون كه نعمت هدایت، اینچنین پایگاه رفیعی دارد و از اهمیت اینچینی بر خوردار است، باید قدر آن را دانسته و شكر آن را بجای آورد. و سپاس این نعمت عظیم، خشوع كامل از برای ذات لا یزال الهی است، خشوع و تواضع دل، بطوری كه همه ی اعضا و جوارح از برای خداوند خضوع كنند و تسلیم بی چون و چرای اراده الله تبارك و تعالی گزدند. زیرا مسیر الی الله پیچ و خمها دارد و اشخاص زیادی در وسط راه به انحراف افتنادند، و هر قسمتی از معارف و امور دینی این خطر را دارد. [صفحه 144] و اینجاست كه امام حسین علیه السلام بزرگترین عارف بالله در دعای روز عرفه از نعمت هدایت الهی یاد كرده و میگویند: «انت الذی هدیت»، خدایا تو بودی كه هدایت فرمودی. و حالت خشوع آن بزرگوار بحدی بود كه ناظران گفته اند در خلال خواندن این دعای شریف، آنچنان اشك از دیدگانشان جاری بود كه گویا سرمشك را باز كرده اند. [صفحه 145]
(و انا انت هدیت لقصدك فكن اخشع ما تكون لربك)
صفحه 144، 145.